Persmap

Hommage Rik Slabbinck

Hommage aan Rik Slabbinck

Davidsfonds Sint-Pieters-op-den-Dijk organiseert tijdens het weekend van 12 september 2014 een educatieve tentoonstelling als een hommage aan de kunstenaar Rik Slabbinck. Dit evenement kadert tevens in het thema van Open Monumentendag.

In 't kort

Op 3 augustus werd 100 jaar geleden Hendrik Slabbinck geboren. Zijn wieg stond in de Naaldenstaat 3 waar vader Henri Slabbinck een eigen goudborduuratelier leidde. De middelbare studies bij de “Frères” verliepen niet zoals verwacht en Rik werd naar de Brugse academie gestuurd om te leren goudborduren. Hier tijdens de tekenlessen ontdekte hij zijn artistieke interesse en mocht verder les gaan volgen in Sint-Lucas te Gent. Vader Henri was bevriend met Constant Permeke en die zou zoonlief wat knepen van het vak aanleren. Maar vlug bleek dat Slabbinck op zoek was naar een eigen stijl. Hij huurde samen met zijn vriend Luc Peire een klein huisje in de polders van Dudzele en doopten het in “'t Luizengevecht”. Hier kwamen heel wat jonge schilders over de vloer zodat er een soort schildersgemeenschap werd gevormd. In 1938 bouwde Slabbinck zijn schildersatelier langs de steenweg naar Blankenberge en had zo een prachtig zicht op de nog onbebouwde polders van Sint-Pieters Brugge.

Een korte periode in Italië en een beurs van enkele maanden Parijs zorgden voor een nieuwe kijk op het gebruik van kleur in zijn werken, ze werden zintuiglijker en bijna sensueler.

Slabbinck leefde haast onopgemerkt in Brugge maar hield van de streek, met zijn twee pk'tje of per fiets trok hij regelmatig de Moeren in om te schilderen, dit resulteerde dan ook in tientallen prachtige werken.

Samen met o.a. Jan Vercammen, gravin d'Hespel organiseerde hij samenkomsten met kunstenaars op het kasteel “Drie Koningen” in Beernem. Tot zijn op ruststelling was Slabbinck ook nog professor aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. In 1964 huldigde de stad Brugge hem op zijn 50e verjaardag met een retrospectieve in het Groeningemuseum.

Na enkele dagen te zijn opgenomen in het ziekenhuis overleed Rik Slabbinck op 19 juli 1991.

Concept tentoonstelling.

Slabbinck was een kunstenaar die in de twintigste eeuw over het expressionisme en fauvisme heen een eigen stijl ontwikkelde, het bezorgde hem de bijnaam: “le peintre solaire”.

Daar 90% van zijn werken in privaat bezit zijn, wordt tijdens de tentoonstelling naast de kunstwerken een selectie gemaakt uit het scala van kunstboeken die rond de persoon van Rik Slabbinck werden gepubliceerd. Zo is het mogelijk om een bredere informatie te bieden aan de bezoekers.

Na 1950 kreeg het kunstboek immers een nieuw karakter door de beeldende kunstenaar zelf te betrekken bij de inhoud en vormgeving, ook Rik Slabbinck werd medewerking gevraagd in meerdere publicaties. Zijn werken werden zo geïntegreerd in woorden van diverse schrijvers en omgekeerd, literatuur werd verrijkt met zijn illustraties .

In de tentoonstelling wordt met diverse kunstboeken aangetoond hoe er na de tweede wereldoorlog een kruisbestuiving gebeurde tussen diverse kunstuitingen. Vooral de kunstweekends in het kasteel van Driekoningen te Beernem, veelal onder medecoördinatie van Rik Slabbinck, zorgden voor kennismaking en vriendschap tussen kunstenaars van verschillende kunsttakken en strekkingen. Daarom ook aandacht voor kunstenaars rond Rik Slabbinck zoals zijn jeugdvrienden Luc Peire, Paul Permeke, Adriaan Vandewalle, verder Stijn Streuvels, René Lyr, Jan Vercammen en anderen. Ook wordt er een knipoog gegeven naar andere leden van de familie Slabbinck die verbonden zijn of waren met diverse kunstvormen.
Naast de uitbeelding van zijn levenslijn wordt een gedeeltelijke reconstructie gemaakt van zijn atelier, hiervoor worden enkele authentieke bezittingen van Rik Slabbinck door de familie ter beschikking gesteld.

Meer info rond Rik Slabbinck

Jeugdjaren

Hendrik Lodewijk Stephaan Slabbynck – Rik Slabbinck – werd in het huis nr3 Naaldenstraat te Brugge geboren op 03 augustus 1914 juist op de dag dat Koning Albert het ultimatum voor doorgang van Duitse troepen afwees. Zijn vader Henry Joseph was meester-goudborduurder en gehuwd met Elisa Marguerite Andries, het gezin bestond verder uit dochter Maria en zoon Maurice, die later de zaak van vader zal overnemen. In maart 1938 werd bij vonnis van de rechtbank van eerste aanleg bepaald dat de familienaam van het gezin als Slabbinck moet worden geschreven.

De middelbare studies bij de Frères verliepen niet zoals verwacht, zodat Rik naar de Brugse academie werd gestuurd om te leren goudborduren, zo kon hij tevens in de zaak werken. Maar mede door de tekenlessen van o.a. Florie Aerts ontdekte Rik zijn artistieke interesse en wilde liever kunstenaar worden. Zijn vader toonde hier begrip voor zodat hij zich verder kon ontplooien aan de Sint-Lucas te Gent samen met zijn vroegere Brugse klasgenoot Luc Peire.

Vader Henry Slabbinck ontmoette regelmatig zijn vroegere klasgenoot Constant Permeke bij de tornooien boogschieten van de Sint-Sebastiaansgilde Sint-Pieters-op-den-dijk, die zag wel iets in het werk van de jonge Slabbinck. Permeke begon hem technische raad te geven, verbeterde een studie en maakte opmerkingen, maar voelde wel aan dat Rik een eigen weg wou gaan en het Latemse expressionisme niet aan hem was besteed.

Op eigen benen

Ondertussen betrok de jonge Brugse schilder samen met Luc Peire een huisje midden in de polders te Dudzele, ze leidden er een echt bohemersleven. Dit “'t Luizengevecht” werd een broedplaats voor jonge kunstenaars, Paul Permeke, Adriaan Vandewalle, Jacques Le Mair, Tinus Van Bakel en vele andere kwamen er graag over de vloer.

Met de hulp van Permeke mocht Rik in 1936 voor het eerst deelnemen aan een groepstentoonstelling in de “Cercle Artistique” te Gent en vlug daarna een eigen expositie in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel, daarna regelmatig te Gent, Antwerpen en Brussel. Tweemaal, in 1940 en 1943, is hij laureaat bij de Prijs van Rome, met een beurs van 10.000 frank kan hij voor enkele maanden naar Parijs.

Op 17 mei 1945 zijn huwelijk met Liliane Neef, de kunstenaarswoning kende nog de blijde geboorte van hun twee zonen. In het programma van de BRT “Ten huize van “ in 1971, kon gans Vlaanderen genieten van de gastvrijheid van het gezin Slabbinck tijdens het gezellige vraaggesprek door professor Joos Florquin, Annie Van Avermaet en Fons Fraeters in dit “Polderhuis”.

Oorlog en vrede

Tijdens de oorlog kwamen de duitsers het atelier opeisen, de uitkijk op de steenweg naar Blankenberge was voor hen een uitgelezen controlepost. Slabbinck zag zich verplicht heel wat werken te laten verdwijnen zelfs te verbranden, om ze niet in de handen van de bezetter te laten komen en ook om geen problemen te krijgen met de “entartete kunst” censuur van de naziregime. Gelukkig kon hij nog enkele werken binnensturen voor de Prijs van Rome en wordt laureaat in 1940 en 1943.

Na de oorlog slaagde Slabbinck erin de expressionistische invloeden te overwinnen en zijn eigen werkwijze op te bouwen, het bezorgde hem de bijnaam “le peintre solaire”. Hij oogstte succes met sterk gekleurde figuren, stillevens, marines, portretten en landschappen. Hij onderneemt een studiereis naar Italië en krijgt een beurs van 10.000 frank om een drietal maanden naar Parijs te trekken. Hij wordt in 1945 medestichter van de kunstenaarsvereniging “la jeune peinture Belge” maar neemt algauw ontslag als blijkt dat bestuursleden de vereniging willen gebruiken om de kunstwereld te manipuleren.

Slabbinck internationaal

Kasteel Driekoningen Beernem

Vanaf het begin van de jaren 50 verzorgden Rik Slabbinck samen met de dichters Albert Vermeire , Jan Vercammen en wat later Fernand Bonneure de organisatie van de “kunstweekends” in het kasteel Driekoningen te Beernem. De geschiedenis van deze kunstweekends bij Gravin d'Hespel start op 8 juli 1951. Haar kasteel vormde het decor voor diverse kunstuitingen, badend in een sfeer van vriendschap, respect en waardering. Gedurende 31 jaar en 72 bijeenkomsten kwamen er meer dan 800 kunstenaars, bekende personen en media figuren op het kasteel. Bijzondere kunstweekends waren het toen Beernem vereerd werd met een bezoek van Koningin Elisabeth, Slabbinck wist echt niet goed zich te houden toen hij de Koningin enkele van zijn werken mocht voorstellen. Later kwam ook nog Koningin Fabiola en Prins Karel op bezoek.

Peintre solaire of solitaire

Slabbinck leefde haast onopgemerkt in zijn omgeving maar zoals hij sedert “'t Luizengevecht” steeds omringd werd door soortgenoten was zijn atelier en woonhuis te Sint-Pieters Brugge eveneens een “Zoeten Inval” voor vrienden. Hij was steeds een beminnelijke gastheer, zijn lieve echtgenote op discrete wijze een perfecte gastvrouw. Hij was zeer streng met zichzelf, schilderen was zijn leven, het was een manier om uiting te geven aan een gevoel, een droom en/of emotie. Hij vond een eigen stijl in een vorm van expressionisme met helle kleuren. Zijn landschappen, stillevens, naakten, interieurs en portretten zijn zo apart en herkenbaar. Slabbinck heeft een plaats in de kunstwereld veroverd.

Musea

Weinig werken zijn te zien in de Belgische musea, Gent, Oostende en Doornik bezitten een Slabbinck, in het Groeningemuseum te Brugge zijn tussen de topwerken van Vlaamse expressionisten drie typische werken van de Brugse kunstenaar te bezichtigen,

 
Een retrospectieve tentoonstelling van werk van Rik Slabbinck werd in 1964 ingericht door de stad Brugge naar aanleiding zijn vijftigste verjaardag. In het Groeningemuseum werden zowat honderddertig doeken samengebracht, voor het eerst krijgt Rik Slabbinck te Brugge erkenning en waardering voor de plaats dat hij verworven heeft in de internationale kunstwereld. In 1979 publicatie van een uitgebreide monografie door Gaby Gyselen.

Overwacht kwam het nieuws dat Rik Slabbinck op 19 juli 1991 was overleden. Een week vroeger voelde hij zich onwel, hij werd opgenomen in het ziekenhuis waar hij overleed. De kunstwereld verliest met Rik een figuur die een stempel heeft gedrukt in de na-oorlogse periode van de Vlaamse schilderkunst. In 1992 werd in Brugge een vereniging Rik Slabbinck opgericht met het doel zijn gedachtenis in ere te houden. Deze vzw werd enkele jaren geleden om administratieve redenen ontbonden. Was hij een colorist, een post-expressionist, een fauvist, neen hij was gewoon een groot artiest die zijn eigen stijl heeft gezocht en hopelijk gevonden heeft.

(Tekst: Herman Gevaert, Herwien Titeca)

Programma “Hommage 100 jaar Rik Slabbinck”

vrijdag 12 sept om 20uur:                    Academische zitting en opening tentoonstelling

zaterdag 13 sept van 10 tot 12 uur      open atelier expressionistisch schilderen o.l.v. dhr Jozef Slabbinck, kunstschilder

van 10 tot 18 uur                                 educatieve tentoonstelling 100 jaar Rik Slabbinck, Open Monumentendag

zondag 14 sept van 10 tot 18 uur         educatieve tentoonstelling 100 jaar Rik Slabbinck, Open Monumentendag

Praktisch

met de medewerking van de familie Slabbinck

met de logistieke steun van de Stad Brugge

buurtwerk Sint-Pieters

Open Monumentendag 2014

Beeldmateriaal

Afbeeldingen kunnen voor promotionele doeleinden voor deze site gedownload worden

Werken van Rik Slabbinck zijn auteursrechtelijk beschermd.

“Het Polderhuis”                                                    downwload groot formaat

Rik Slabbinck in zijn atelier                                       download groot formaat

De Vlaschaard met portret Streuvels                       download groot formaat

Monografie 1979 Gaby Gyselen                                     download groot formaat

Affiche tentoonstelling Parijs                                            download groot formaat

Foto aandenkingskaartje        download groot formaat

Drie werken van Rik Slabbinck in het Groeningemuseum te Brugge

Foto 2: Noël Ryde

Foto 1,3,4,5,6,7 Herwien Titeca

Contact

Davidsfonds Sint-Pieters-op-den-Dijk

E-mail: davidsfonds-sint-pieters-op-den-dijk@skynet.be

Buurtwerk Sint-Pieters Brugge

Patrick ANTHONE

CC Den Dijk

Blankenbergse Steenweg 221

8000 Sint-Pieters Brugge

tel.: 050-31 03 27

E-mail: patrick.anthone@brugge.be